วันก่อนรถผมเสียที่ อมตะนคร
ช่วง บ่ายสามโมงครึ่ง ตรงU-turn ขาเข้าบางนา พอดี ||ToT||
เพราะ พัดลมหน้าเครื่องแตก และสายน้ำมันเกียร์ขาด
อันดับแรก โทรหาพ่อให้ ซื้อใบพัดมาใหม่ พ่อผมมาถึง เกือบๆ5โมง
ระหว่างรอ ผมเห็น a31 กำลังจะ ยูเทินพอดี คิดในใจ คันนี้จอดแน่เลย และแล้ว เขาก็ค่อยๆ ขับเลย
ไปจอดข้างหน้ารถผม เห็นกระจกหลังติด A31club ใจชื้นแล้วเรา
พี่ : รถเป็นไรอ่ะ
ผม : ใบพัดแตกครับพี่
พี่ : มีเชืิกป่าวเดี๋ยวพี่ลากให้
ผม : ไม่มีอะพี่
พี่ : แล้วโทรหาช่างยัง
ผม : อ๋อโทรบอกพ่อแล้วครับ กำลังมา
ผม : ขอบคุนมากครับพี่ แล้วพี่ชื่อไรอ่ะ
พี่ : พี่ชื่อ รัก
แล้วน้าข้างบ้านก็กลับจาก อมตะ พอดี เลยจอดช่วย
เขามีเชือกติดรถมาด้วย เลยลากเข้าข้างทางให้
ระหว่างนั้น ฝนเริ่มตก ก็พากันหลบฝน ก็ปรึกษากันว่าจะเอายังไง จน
เวลาก็ผ่านไป จน 6 โมงเย็น ฝนก็เริ่มเบาลง เลยตกลงกันว่าจะลาก จาก อมตะ กลับไป เคหะบางพลี
รถพ่อผมเป็นคันลาก น้าข้างบ้าน ปิดท้าย
ลากไปได้ ไม่ถึง30 เมตร ปรากฏ มู่เลย์หน้าเครื่องหลุด เลยจอดตายกันอยู่ข้างทาง แล้วเป็นทางโค้มลงเนินด้วย
เสียวสุดๆ เวลาก็ผ่านไป 2ทุ่ม มีรถสายตรวจ ขับมาจอด เขาบอกว่า เซฟิโร่ เห็นตั้งแต่บ่ายละนะ เราก็เล่าเรื่องราวให้คุณตำรวจฟัง
เขาเลย วอ แจ้งรถยก กับ สไลออน ระหว่างรอ รถน้าข้างบ้านก็ดันท่อหม้อน้ำรั่วเลยต้องช่วยกันซ่อม รถยกก็ไม่มาซักที โทรไปถามทางรถยก เขาบอกว่า ขออีก10นาที รถยางแตก
และแล้ว เขาก็มารับ พวกเรา ชั่งซวยซะจริงๆ
ปล.เวลานั้นลืมเรื่องถ่ายรูป เลยไม่ได้เก็บภาพบรรยากาศมาฝาก
ปล. โอกาสหน้าจะเก็บภาพมาให้ชมนะครับ